-Nowe Cuda Świata-

     O północy z 7 na 8 lipca 2007 r., podczas uroczystości odbywającej się w stolicy Portugalii, Lizbonie, ogłoszono siedem nowych cudów świata. wybrano je w ogólnoświatowym plebiscycie spośród budowli oraz wybitnych dzieł architektonicznych stworzonych przez człowieka i istniejących do dziś. W kolejnych postach będziemy prezentować po kolei, każdy z nich.

       Siedem cudów świata antycznego wybrano w średniowieczu, głównie na podstawie przekazów greckich, dlatego w ich gronie znalazły się jedynie obiekty znane starożytnym Grekom. Celem organizatorów konkursu, szwajcarskiej New 7 Wonders Fundation (N7W), było przywrócenie popularności idei siedmiu cudów świata, z których przetrwał tylko jeden - piramidy w Gizie - i automatycznie został dołączony do nowej listy. 
         Nowe cuda świata wyłoniono, wśród wielu dyskusji, w głosowaniu internetowym i telefonicznym z udziałem około 100 mln osób. Rok wcześniej ogłoszono pretendentów - 77 pomników cywilizacji ludzkiej, spośród których specjalna komisja, składająca się z wybitnych architektów, wybrała 21 finałowych kandydatów. 

        Plebiscyt rozbudził wielkie emocje. Władze starały się zmobilizować obywateli do głosowania, np. w Peru, by zwiększyć szanse zaginionego miasta Inków - Machu Picchu, uruchomiono na placach w mieście, terminale komputerowe do głosowania. W Brazylii, prezydent Luiz Inacio Lula da Silva, nawoływał do głosowania na monumentalną figurę Jezusa górującą nad Rio de Janeiro. W promowanie kamiennego miasta, Petry, włączyła się jordańska rodzina królewska oraz dyplomaci, którzy zachęcali do głosowania na nią we wszystkich krajach arabskich. W Meksyku amerykański koncern Coca-Cola, sponsor renowacji miasta Majów, na puszki ze słynnym napojem wprowadził rysunek piramidy z Chichen Itza. Do akcji promocyjnej mauzoleum Tadż Mahal w Indiach włączyły się gwiazdy Bollywoodu. 

      Finałową siódemkę ogłoszono 7 lipca 2007 r. w Lizbonie, na stadionie wypełnionym 50-tysięcznym tłumem. Wcześniej, w ramach widowiska "światło i dźwięk", zaprezentowano 21 obiektów ubiegających się o zaszczytne miano "cudu".

        W uroczystości wzięło udział wiele znanych osób, w tym amerykański astronauta Neil Armstrong, były sekretarz generalny ONZ Kofi Annan oraz premier Portugalii Jose Socrates. 

 

SZWECJA

Skandynawia – rejon mało popularny w tursytyce, a szkoda, ponieważ jest chyba najbardziej urozmaicony regjon Europy, zarówno pod względem klimatycznym, krajobrazowym oraz kulturowym.

Opuszczamy na chwilę, cieplejszą Grecję i dla odmiany przenosimy się do Szwecji, kraju, który kojarzy się samochodami marki Volvo, renifery, które możemy spotkać podróżując drogami czy czerwonymi domkami z białymi okiennicami.

Odległość między Kiruną na północy, a Malmo w południowej Szwecji jest mniej więcej taka sama jak między Warszawą, a Sycylią. Różnice pomiędzy regionami są równie duże — od wysoko uprzemysłowionych terenów południowej i środkowej Szwecji, po niemal dziewiczą północ, zamieszkałą przez jedynych „Indian” Europy, hodowców reniferów — Lapończyków. Mimo tych ogromnych różnic zdołano w Szwecji wypracować stabilną i efektywną administrację państwową i lokalną.

CO WARTO ZOBACZYĆ

Nawet jeśli przebywając w Szwecji, ograniczymy zwiedzanie tylko do obiektów, które znalazły się na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO, atrakcji nam nie zabraknie. Zwiedzanie warto zacząć tradycyjnie od stolicy państwa - Sztokholmu. Szwedzka pisarka Selma Lagerlöf nazwała Sztokholm 'miastem pływającym na wodzie'. Miejscem, gdzie najlepiej można się przekonać o trafności tego stwierdzenia, jest platforma widokowa na szczycie 155-metrowej wieży telewizyjnej Kaknästornet. W dole roztacza się przepiękna panorama stolicy - błękit wody i czerwień zabytkowych budowli rysują się wyraziście na tle bieli i szklanych tafli nowoczesnych gmachów oraz połaci zielonych traw i drzew. Aby poczuć klimat średniowiecznego Sztokholmu, warto wybrać się na starówkę, czyli Galma Stan, gdzie rozpoczęła się przed wiekami historia miasta. Najlepszym punktem rozpoczęcia zwiedzania jest Stortorget, główny plac Starego Miasta, z którego wąskie uliczki rozchodzą się we wszystkich kierunkach. Podążając śladami historii, trzeba odwiedzić także pałac królewski Kungliga Slottet i Riddarhuset, czyli dom szlachecki. Ten przybytek, zbudowany w połowie XVII wieku jako miejsce spotkań szlachetnie urodzonych obywateli to jedna z najpiękniejszych budowli Galma Stan. Na szlaku wycieczki powinna znaleźć się także rezydencja królewska w Drottningholm. Kompleks, zbudowany na przedmieściach Sztokholmu został zainspirowany rezydencją francuskich monarchów i jest jednym z najbardziej imponujących pałaców północnej Europy. Kolejnym fascynującym obiektem są pradawne osady Wikingów w Birka i Hovgärden. Warto zobaczyć także odlewnię żelaza w Engelsberg i rysunki naskalne w Tanum, na północy prowincji Bohuslän. W Szwecji znajduje się również najlepiej zachowane miasto warowne Europy Północnej, czyli Visby. Dawna osada Wikingów, położona na Gotlandii, stanowiła najważniejszy ośrodek Hanzy na Bałtyku. Zobaczymy tu około 200 oryginalnych magazynów z czasów hanzeatyckich i kilkusetletnie domy kupców zachowane w stosunkowo dobrym stanie.

JAK SPĘDZIĆ CZAS WOLNY

Szwecja nie jest, wbrew pozorom, ojczyzną wyłącznie zimowych sportów. Latem można uprawiać tu każdą niemal dyscyplinę. Świetnie rozwinięta infrastruktura pozwala grać w golfa nawet w świetle zorzy polarnej, a ogromna ilość jezior, połączonych rzekami i kanałami, zapewnia doskonałe warunki kajakarzom oraz amatorom spływów pontonowych. Miłośnicy pieszych wędrówek będą zachwyceni doskonale przygotowanymi, długimi szlakami, a ci, którzy preferują wczasy w siodle, również się nie zawiodą. Oczywiście, sporty zimowe są w Szwecji dostępne w pełnym asortymencie - do wyboru mamy narciarstwo, snowboarding, łowienie ryb w przerębli, a nawet wyścigi psich zaprzęgów. Szwecja ma też atrakcyjną ofertę kulturalną. Dobrze zachowane pamiątki przeszłości, jak pozostałości wikińskiej stolicy Birki, muzea i domy artystów (np. Carla Larssona - ojca szwedzkiej sztuki projektowania) czekają na zwiedzających przez cały rok. Dla miłośników ksiażek Astrid Lindgren obowiązkowym punktem programu jest wizyta w Junibacken, muzeum jej twórczości. Elektryczna kolejka wewnętrzna przewozi zwiedzających przez świat opowieści tej wspaniałej pisarki, w którym zaaranżowano sceny z książek. Wielką atrakcją są tu ruchome figurki, światła i efekty dźwiękowe.

KUCHNIA

Szwecja, znana niegdyś jako kraj kuchni domowej, przeżywa obecnie okres kulinarnego renesansu dzięki nowemu pokoleniu szefów kuchni, którzy potrafią dodać wyszukanego smaczku klasycznym szwedzkim daniom i produktom, takim jak mięso renifera lub łosia, borówki, łosoś czy śledź. Aby zakosztować smaku współczesnej Szwecji, warto spróbować najpopularniejszych i dostępnych powszechnie dań, takich jak tradycyjne pulpety, pytt i panna (smażone ziemniaki, mięso, cebula i kiełbasa, serwowane z dodatkiem buraczków) albo zupa grochowa. Sławny marynowany śledź króluje na stołach w towarzystwie młodych ziemniaków w okresie przesilenia. Ryba ta występuje w szwedzkiej kuchni w ogromnej ilości wariantów - śledzie podawane są z cebulą, z musztardą, w sosie barbecue, z czosnkiem lub z ziołami. Jedną z ulubionych przekąsek Szwedów jest także atjessil (śledź ze śmietaną i szczypiorkiem). Łosoś, który nie budzi tu tak luksusowych skojarzeń jak w innych krajach Europy, cieszy się równie wielką popularnością. Gravad lax (łosoś marynowany) i rökt lax (wędzony) wchodzi w skład większości szwedzkich jadłospisów.

KOS - wyspa słońca

Przyszedł czas na kolejną Grecką wyspę tym razem padło na... Kos – wyspę na, której urodził się „ojciec” medycyny Hipokrates.

Wyspa Kos nosi nazwę taką samą jak największe miasto wyspy a zarazem stolica wyspy tu, również mieści się główny port. Miasto łączy różne style architektoniczne z lat starożytnych, średniowiecznych i współczesnych. Tureckie świątynie i weneckie budynki są dobrze zachowane i wtopione w zacienione plantacje i bujną zieleń. Wzdłuż głównej ulicy znajdziecie liczne kawiarnie, tawerny, restauracje i sklepy, a także kluby muzyczne.

Na wyspie znajduje się jeszcze pięć miejscowości oprócz Kos, a są to:

• Pasalidi – nieduża, typowo turystyczna miejscowość położona na północno-wschodnim wybrzeżu wyspy, w pobliżu miasta Kos. Malownicze widoki i spokojna okolica zachęcają do spacerów i rowerowych przejażdżek. Na plaży miłośnicy sportów wodnych będą mogli oddać się swoim pasjom.
• Tigaki – popularna miejscowość wypoczynkowa położona na północnym wybrzeżu Kos, w odległości ok. 12 km od stolicy wyspy. To tętniące życiem letnisko znane jest przede wszystkim z krystalicznie czystych wód morskich, przy długiej, piaszczystej plaży, na której panują świetne warunki do uprawiania: windsurfingu, żeglarstwa, nurkowania.
• Marmari – niewielka, nadmorska miejscowość z piękną, piaszczystą plażą. 
  
  
• 
  Mastichari – znajduję się około 22 km na zachód od miasta Kos, Jedną z głównych cech Mastichari są ruiny starej wczesnochrześcijańskiej bazyliki z piękną mozaika w podłodze. Miejscowość ta jest niezwykle popularna ze względu na świeże ryby.
• Kardamena – jedna z najpopularniejszych miejscowości wypoczynkowych na wyspie. Centrum miejscowości zapewnia wszelkie niezbędne atrakcje typowego kurortu – malowniczy port, nadmorską promenadę z licznymi barami, tawernami i restauracjami oraz długą, lecz wąską, piaszczysto-żwirową plażę, na której można skorzystać z wielu sportów wodnych. Dzięki różnorodnym możliwościom rozrywki przybywają tu głównie ludzie młodzi.
  

To, co wyróżnia Kos spośród innych greckich wysp, to niewielka liczba turystów, puste drogi, wytchnienie od zgiełku i tłumów – tak na plaży, jak i w miasteczkach. Przybywając tutaj, naprawdę można się wyciszyć i zrelaksować. Tu możesz leniwie delektować się pięknymi nadmorskimi widokami, szumem palm, ciepłym piaskiem pod stopami i to na kilka sposobów: łodzią, pieszo bądź na rowerze.

Kos zapewnia nam takie atrakcje turystyczne jak:

• Asklepion to starożytne centrum medyczne w pobliżu miasta Kos. Pochodzi z pierwszej poł. III w p.n.e. i został zbudowany na cześć boga zdrowia i medycyny – Asklepiosa, po śmierci słynnego starożytnego, greckiego lekarza - Hipokratesa. Lekarze z tego starożytnego szpitala byli także kapłanami. Ze wzgórza roztacza się malowniczy widok na miasto Kos.
• Miasto Kos – łączy różne style architektoniczne z lat starożytnych, średniowiecznych i współczesnych. Tu można podziwiać tureckie świątynie, weneckie budynki, czy Zamek Rycerzy św. Jana, który stoi na wschodniej stronie a jego mocne mury obronne były używane do ochrony mieszkańców Kos od ciągłych ataków piratów.
• 

  Wioska Zia - ta mała piękna wieś ukryta pośród bujnych lasów i strumyków, zlokalizowana na zboczach Góry Dikeos, oferuje zapierające dech w piersiach widoki na całą wyspę Kos, szczególnie podczas zachodów słońca.
• Kefalos – urocza miejscowość słynąca z wąskich uliczek i tradycyjnej architektury greckich wysp.
• Kąpiel w gorących źródłach termalnych – w tym miejscu ciepła woda miesza się z wodą pochodzącą z morza i oferuje naturalną ciepłą kąpiel w otoczeniu stromych klifów.

BOSKA GRECJA. WYSPA RODOS

Rodos – czwarta co do wielkości wyspa grecka - leży na styku Morza Egejskiego z Morzem Śródziemnym. I choć geograficznie należy do Azji Mniejszej, serce i duszę oddała Europie. Jej strategiczne położenie na krzyżujących się szlakach handlowych, pomiędzy trzema kontynentami, sprawiło, że w ciągu wieków gorąco tu było od wojen i najazdów, przeplatanych złotą nicią sukcesu ekonomicznego oraz rozwoju kulturowego.

Okres największej świetności wyspy Rodos przypadł na czasy antyczne, kiedy trzy miasta-państwa (Kamejros, Ialissos i Lindos) postanowiły zjednoczyć się w obronie przed najazdami Ateńczyków. W 408 r. p.n.e. powstało miasto Rodos, założone na północnym cyplu wyspy i otoczone fortyfikacjami zbudowanymi prawdopodobnie przez genialnego greckiego architekta, matematyka i urbanistę - Hippodamosa z Miletu. To właśnie o te mury rozbiła się w 305 r. p.n.e. armia Demetriosa Poliorketesa, syna Antygona Jednookiego. Legenda głosi, że dumni mieszkańcy na znak zwycięstwa zebrali porzuconą broń i odlali z niej ponad 30-metrowego Kolosa Rodyjskiego, zaliczanego do siedmiu cudów świata.
Znaczące piętno na losach i architekturze wyspy Rodos odcisnęli rycerze zakonni - joannici, którzy przybyli tu na początku XIV w., wypędzeni z Palestyny i Cypru. To dzięki nim możemy podziwiać współczesny wizerunek wyspy, utrwalony na widokówkach. Joannici obrali Rodos na siedzibę państwa zakonnego i rozbudowali stare miasto oraz system umocnień, w tym przepiękne zamki w Lindos, Kritinii i Monolithos. Po ich panowaniu wyspa na prawie 400 lat dostała się w ręce imperium osmańskiego, co nadało jej szczyptę orientalnego charakteru.

Dziś Rodos kojarzy się przede wszystkim ze słońcem, z wiatrem i morzem, a tym samym - z popularnym miejscem na spędzenie urlopu. Łagodny klimat śródziemnomorski, ponad 300 słonecznych dni w roku, czyste plaże i kąpieliska (ok. 30 oznaczonych Błękitną Flagą) oraz idealne warunki do uprawiania sportów wodnych - to atuty przyciągające turystów z całego świata.
Sezon trwa od kwietnia do początku listopada, ze szczytem w lipcu i sierpniu, kiedy jest sucho i nie pada, a temperatury przekraczają 30°C (uwaga na słońce, które mocno grzeje od samego rana). Najwięcej turystów przyjeżdża na Rodos w czasie wakacji (od czerwca do sierpnia) - trudno wtedy znaleźć miejsce na plaży lub choćby chwilę spokoju podczas zwiedzania. Trzeba też liczyć się z długimi kolejkami do wielu atrakcji. Dlatego też najprzyjemniej przyjechać na wyspę wiosną (w kwietniu lub maju), kiedy ruch turystyczny jeszcze się nie rozkręcił, a przyroda zachwyca soczystością barw i kolorów. Obficie kwitną wtedy krzaki hibiskusów, bugenwilli i oleandrów, którym Rodos zawdzięcza nazwę wyspy róż. Wypoczynkowi sprzyja umiarkowana temperatura 20 -25°C.
Na Rodos warto przyjechać również we wrześniu, kiedy sezon powoli zamiera, ceny spadają, a woda w morzu jest wciąż nagrzana (do 24°C). Chłodniejsze dni zaczynają się dopiero w październiku. Zima to raczej czas dla aktywnych turystów, dla których idealna będzie temperatura ok. 15°C.

Rodos nie jest dużą wyspą, ma 80 km długości i 40 km szerokości. Próbując objechać ją dookoła, zrobimy niecałe 300 km. W centrum są góry porośnięte raczej skąpą roślinnością (najwyższy szczyt, Ataviros, sięga 1215 m n.p.m.), a im bliżej brzegów, tym teren łagodniej schodzi do morza. Główne drogi prowadzą wzdłuż wybrzeża, gdzie ulokował się przemysł turystyczny z bogatą infrastrukturą.
Piaszczyste plaże i najlepsze warunki do słonecznych kąpieli znajdziemy na wschodzie wyspy. Panuje tu bardziej suchy klimat, a morze jest spokojne i ciepłe. Najpopularniejsza miejscowość to Faliraki skupiająca najwięcej hoteli, klubów, kawiarni, tawern i sklepów z pamiątkami. Jeżeli nie lubimy ścisku i tłumu, warto poszukać dzikich plaż rozproszonych wzdłuż całego wybrzeża, takich jak choćby Tsambika chętnie wybierana przez mieszkańców wyspy. Drugie duże centrum wypoczynkowe położone jest po północno-zachodniej stronie wyspy, przy drodze na lotnisko, w miejscowości Ialissos. Wieje tam przyjemna bryza, plaże są kamieniste, morze mocniej pofalowane, a większa wilgotność powietrza maluje zachwycające zachody słońca.
Południe wyspy to z kolei raj dla miłośników sportów wodnych, zarówno zawodowców, jak i amatorów. Są tu doskonałe warunki do uprawiania windsurfingu i kitesurfingu, a także fantastyczne miejsca do nurkowania

Jedzenie w Grecji to podstawa. Wyspiarska kuchnia śródziemnomorska jest lekka, pyszna i zdrowa. Grzechem byłoby nie spróbować owoców morza wyciągniętych wprost z morskich otchłani. Najlepiej do tego celu nadają się lokale usytuowane przy samym porcie. Na talerzach zobaczymy przede wszystkim świeże ryby (m.in. barwenę, aterynę czy miecznika) w wersji smażonej lub gotowanej, kruche ośmiornice prosto z grilla albo kalmary. Amatorzy cięższych potraw również powinni być zadowoleni. Popularne stifado to gulasz wołowy z dużą ilością cebuli oraz odrobiną cynamonu. Moussaka w swoim wnętrzu kryje z kolei zmielone mięso jagnięce i wołowe, przyprawione duszonymi bakłażanami, a serwowana jest w formie ciepłej i pachnącej zapiekanki. Jeżeli zamiast bakłażana wolimy makaron, ser żółty, fetę i gotowane pomidory, śmiało możemy zamawiać pastitsio - to inny rodzaj mięsnej zapiekanki. Typową przekąską są oczywiście souvlaki, czyli szaszłyki z mięsa wołowego, jagnięcego lub drobiowego, przetykane boczkiem i warzywami. Wegetarianie również nie będą zawiedzeni, gdyż mogą przebierać w niekończących się wariacjach sałatek. Do tego chrupiące pieczywo lub pita, naturalny, gęsty jogurt z czosnkiem i ogórkami (tzatziki), kilka rodzajów doskonałych oliwek oraz deska serów.
Dla Greków nie istnieje obiad bez wina, a posiłek bez deseru. I dobrze, bo to kolejny powód, aby lepiej poznać Rodos. Wieś Embonas, położona wewnątrz wyspy, słynie z uprawy winorośli i jest głównym ośrodkiem produkcji wina. Można tam spróbować lokalnej marki - Emera. Do obiadu pije się zazwyczaj wytrawne gatunki, często rozcieńczone wodą. Deser natomiast składa się z pysznych owoców, lodów z bitą śmietaną, jogurtu z miodem i całej gamy ciast, na czele z bakławą. Na kawę najlepiej wybrać się na stare miasto w Rodos, gdzie znajdziemy liczne kawiarnie. Moja ulubiona znajduje się na dachu Minos Pension, skąd rozciąga się naprawdę magiczna panorama. Warto spróbować typowej greckiej kawy na słodko, parzonej od razu z cukrem, lub frappe miksowanej z lodem, która doskonale orzeźwia podczas upałów.

Santorini jest kolejną grecką wyspa, którą mamy przyjemność zaprezentować. Santoryn jest wyjątkowo piękny. Częściowo dlatego, że pod względem geograficznym jest całkowicie odmienny. Popularnymi atrakcjami są tu wulkaniczne plaże Perissa i Kamari, a także, ponoć najsłynniejsza, tzw. Czerwona Plaża obok Akrotiri (mekki amatorów archeologii). Santoryn otacza półksiężycem wielką lagunę na archipelagu Cyklad, dzięki czemu znajdziemy tu piękne widoki z położonych wysoko miasteczek, eklektyczną kuchnię, cudowne galerie, bujne życie nocne i doskonałe wina. 

Charakterystyczne białe domy z błękitnymi okiennicami i białe kościółki z błękitnymi kopułami to najbardziej typowy obrazek z Grecji. Do tego możemy wyobrazić sobie szmaragdową wodę Morza Egejskiego i przejrzyste szafirowe niebo, oraz girlandy purpurowych kwiatów bugenwilii - to z kolei najbardziej typowy widok na Santorini. 

Zapraszamy do odwiedzania, tej pięknej i zmysłowej wyspy.

Grecka wyspa Zakynthos

Grecja od lat zajmuje miejsce w czołówce wakacyjnych podróży Polaków. Zazwyczaj celem wypraw są malownicze wyspy. Aby wyjazd należal do udanych do pełni szczęścia brakuje tylko doskonałej pogody. Na Zakynthos panuje klimat subtropikalny. Mamy dwie pory roku upalne lato i deszczową wiosnę/jesień. W jakim terminie wykupić wakacje na Zante? To pytanie zadaje sobie wielu turystów. Jeśli nie zależy Wam na ponad 35 stopniowych upałach na wyspie, warto wybrać się w maju bądź w czerwcu gdy nie leje się żar z nieba a wyspa tonie w zieleni. Również koniec września lub październik pozwala nam odpocząć w ciepłym ale już nie gorącym klimacie. Od czerwca do połowy września deszcze są tu bardzo rzadkie natomiast dość często wieją północne wiatry. Nazywane są "Meltemia" lub "Maestro"- to one niestety nawet w sierpniu potrafią pokrzyżować plany naszych rejsów. Dla tych, którzy preferują spokojne morze polecamy piaszczyste plaże na południu wyspy. Wody otaczające wyspę najcieplejsze są w sierpniu i wrześniu ich temperatura wynosi średnio 25°C. Kąpać się można praktycznie już od maja. W przypadku Zakynthos termometr bardzo często wskazuje niższa temperaturę, ale wysoki poziom wilgotności powietrza nieco podwyższa odczuwalne ciepło, klimat bardzo sprzyja zarówno błogiemu wypoczynkowi na plaży czy też zwiedzaniu.

Ciepły dzień, ciepła noc i ciepłe morze a oprócz tego przepiękne krajobrazy cóż więcej chcieć od życia...  To zdecydowanie wakacje marzeń! 

Wyspę Zakynthos bez wątpienia można nazwać widokową. Trudno tu znaleĄć tak charakterystyczne dla innych wysp greckich antyczne zabytki, lecz mimo to widoki którymi nas raczy pozostają w pamięci na bardzo długo. Bez wątpienia jedną z największych atrakcji wyspy są błękitne groty na północy wyspy

Zatoka wraku to plaża, która stała się nie tylko wizytówką wyspy, ale i całej Grecji. Uważana za jedną z najpiękniejszych plaż świata. Z taką klasyfikacją zgodzi się każdy kto stanie nad urwiskiem spoglądając na nią z góry. Aby w pełni w niej zakosztować musimy zobaczyć ją minimum dwa razy. Zarówno z góry ze specjalnego punktu widokowego, jak i od strony morza. Rejsy do zatoki wraku organizowane są niemal z każdego zakątka wyspy.

Wyspa Zakynthos obfituje w wspaniałe punkty widokowe. pod tym względem niezwykle okazale prezentuje się zachodnie wybrzeże wyspy. Z wielu miejsc podziwiać możemy niezwykły koloryt morza oraz niezwykle okazałe skały opadające wprost do morza. Jeden z najpiękniejszych punktów widokowych znajduje się na przylądku Keri.

Symbolem wyspy jest żółw Caretta Caretta, który na swoje miejsca lęgowe wybrał południowe plaże Zakynthos. Z racji że jest to gatunek zagrożony wyginieciem na kilku plażach wprowadzono pewne ograniczenia, które mają pomóc w ochronie tego wspaniałego gatunku żółwi morskich

   Co kupić w Grecji? Jakie pamiątki przywieźć z wakacji? Każdy turysta pragnie przywieźć do domu oryginalną pamiątkę, która w pochmurne dni będzie mu przypominać beztroskę i radość urlopu.Podpowiadamy, co warto kupić podczas wakacji na Zakynthos.

Jednym z symboli Grecji są oczywiście oliwki. Warto zainwestować w prawdziwą oliwę z oliwek i oliwki kupując je prosto od producenta masz pewność iż nie jest to tania mieszanka oliw. Oprócz oliwy, smaki znane z wakacji mogą przywołać doskonałe greckie alkohole, najchętniej przywożonym trunkiem jest ouzo ( wódka o smaku anyżowym). Nie można także zapomnieć o Metaxie, znanej od ponad 100 lat brandy z domieszką wina. Jeżeli chcielibyśmy przywieźć coś oryginalnego, co można dostać tylko na wyspie, najlepszym wyborem będą tutejsze wina (szlagierowe wino Zante to Verdea) i likiery. Ze słodkości polecamy pasteli czyli sezamowo-miodowe batoniki i nugaty- mandolato, których produkcja ma długie tradycje na Zakynthos. Również miód tymiankowy i rodzynki smakują tutaj zupełnie inaczej.

   Z tej greckiej wyspy warto przywieźć przede wszystkim wyroby rękodzielnicze: ceramikę, tkaniny, kilimy, koronki i hafty. Na większości z nich królują oczywiście podobizny cętkowanych żółwi caretta- caretta. Bardzo popularne są również maskotki żółwiki, magnesy i różnorodne gadżety z podobizną żółwia symbolu Zakynthos.

Naturalne gąbki, które szczególnie polecane są alergikom i osobom z rożnego rodzaju problemami skórnymi. Słynne pumeksy odławiane na Zakynthos będące pozostałością działalności wulkanicznej. Oczywiście nie można zapomnieć o mydełkach, które powstają z oliwy z oliwek (doskonałe do skóry wrażliwej).

GRUZJA

 Ze względu na sytuację jaka w ostatnim czasie panuje w krajach arabskich klienci poszukują nowy kierunków na wypoczynek, urlop czy wycieczkę. Jednym z takich kierunków jest właśnie Gruzja, kraj, który w swoich granicach posiada dostęp do Morza Czarnego jak, również Góry Kaukaz. W Gruzji urodził się jeden z najgorszych tyranów XX - wiecznej Europy Józef Stalin.  http://odu.pl/lcf1

 

Górzysty kraj

Jakie są najwyższe góry w Europie? Alpy? Skądże – Góry Kaukaz, wyznaczające granicę pomiędzy Gruzją a Rosją. Choć najwyższy szczyt łańcucha znajduje się w Rosji, to drugi w kolejności – Szchara – leży na terenie Gruzji i przewyższa Mont Blanc o 400 metrów. Zapierające dech w piersiach szczyty z pnącymi się, krętymi drogami i odciętymi zimą od świata wioskami, obrosły legendą. W mitologii greckiej Góry Kaukaz stanowiły jeden z filarów świata. To tutaj Zeus miał uwięzić Prometeusza i wydać go na pastwę orła, aby ten wyjadał mu wątrobę. Dzisiaj góry stają się coraz popularniejszym celem dla alpinistów, narciarzy i żądnych wrażeń amatorów wycieczek.http://odu.pl/lcf1

 Gościnny kraj

Gruzińskie powiedzenie mówi, że gość to podarunek od Boga. Gruzini witają, więc gości suto zastawionymi stołami i zakrapianymi. Na stole ląduje przeważnie gruzińska Chacha lub wielka butla lokalnego wina. Gruzini nie akceptują wymówek - musisz się napić, a oni zaoferują nocleg, trzeba być również przygotowanym na tradycyjną gruzińska huczną biesiadę. http://odu.pl/lcf1

Gruzja leży w Europie

Drzewiaste place w Tbilisi przywodzą na myśl te z Paryża, a mówiących po angielsku, młodych hipsterów nie powstydziłby się Berlin. Ale wystarczy spojrzeć na mapę, by zauważyć, że położona 1000 kilometrów na wschód od Cieśniny Bosfor Gruzja leży wciśnięta w rejon azjatycki. Według jednej z definicji Europa kończy się na Górach Kaukaz, zostawiając Gruzję w objęciach Azji. Druga definicja mówi, że do Europy przynależy cały Kaukaz, a Gruzja razem z nim. Sami Gruzini w większości czują się Europejczykami. Pojedźcie jednak w głąb kraju, gdzie przetrwanie zależy od każdego metra ziemi uprawianej przez rolnika, to zobaczycie, że te obszary przypominają bardziej XIX-wieczną Sycylię niż nowoczesną Europę. http://daa.pl/9e9m